Bir gün kendimden, üstüme aldığım tüm ödevlerden koşar adım kaçmaya karar verirsem,
biraz da benim yükümü başkaları taşısın dersem,
başkalarının sırtında el ense yatayım dersem,
düzenin baş kahramanı tüm patronlara ise isyanım;
"köleniz değilim artık yeter!" çığlığında isem,
A grubu bir salak olarak, Asalak olarak uyanırsam ben de...
Dönüşüm; hepimizin günlük isyanlarını ütopik bir tepki olarak bir pazarlamacıyı kelimelerle böcek olarak resmedişi Kafka'nın. Vermeyi bıraktığı andan itibaren sesinin sinek vızıltısına benzetilerek söz söyleme hakkı elinden alınan kahraman, zamanla yalnızlığa, açlığa ve ölüme teslim olur...Sistem içinde veren el değil de alan el olduğunuzda daha az duyulur olur sesiniz ve yok sayılırsınız zamanla. Varlığınızın yegane yansıması vardır artık; yaydığınız huzursuzluk !
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder